Mijn cliënt krijgt nu weer regelmatig bezoek
Willem (65) is sinds drie jaar werkzaam als mentor voor Stichting Mentorschap Haag en Rijn. Hij werkte lange tijd in de automatisering, maar moest enige jaren geleden om gezondheidsredenen stoppen met werken. Gelukkig had hij genoeg hobby’s en interesses om zijn dagen mee te vullen. Toch besloot hij op een gegeven moment dat hij eigenlijk wel eens iets heel anders wilde doen. Daarom meldde hij zich aan als mentor. Willem: ‘Ik had enige ervaring in die richting, want ik ben in het verleden curator en bewindvoerder geweest. Daarnaast hadden allebei mijn ouders dementie, dus ook op dat gebied had ik wel wat ervaring.’
Vergeten
Willem begon met één cliënt, maar heeft er inmiddels drie. Al zijn cliënten hebben een vorm van dementie. Willem: ‘Mensen met dementie zijn kwetsbaar en kunnen de ondersteuning van een mentor goed gebruiken. Wat bij deze mensen lastig is, is dat ze vaak weer vergeten wie je bent en wat je komt doen. Dit moet je steeds opnieuw vertellen. Ik heb daar een oplossing voor gevonden. Altijd als ik op bezoek ga, neem ik dezelfde cakejes mee van de plaatselijke bakker. Inmiddels ben ik de meneer van de lekkere cakejes en nu herkennen ze me direct.’
Eenzaamheid
‘Mijn tweede cliënt is van Ethiopische afkomst en was diplomaat van Ethiopië in Nederland. Een hele charmante man, die veel van de wereld heeft gezien. Ik kan hele leuke gesprekken met hem voeren. Zijn grootste probleem was eenzaamheid. Hij kreeg geen bezoek en ook de contacten binnen de zorginstelling verliepen moeizaam, omdat hij alleen Engels spreekt. Er was weinig over zijn verleden en zijn familie bekend. Ik ben toen gaan zoeken en heb uiteindelijk zijn twee dochters achterhaald. Zij wonen in Duitsland. Het contact tussen hen was verloren gegaan, maar is inmiddels gelukkig weer hersteld.’
Kerk
Willem zocht ook naar andere mogelijkheden om de eenzaamheid van zijn cliënt te doorbreken. Hij kwam uiteindelijk terecht bij een particulier bureau, dat ondersteuning, gezelschap en activiteiten biedt. Helaas bleken de financiële middelen van zijn cliënt niet toereikend hiervoor. Per toeval kwam hij daarna in contact met een vertegenwoordiger van de christelijk orthodoxe Ethiopische kerk. De geestelijke en een aantal vrijwilligers van deze kerkgemeenschap bezoeken zijn cliënt nu regelmatig.
Verjaardagsfeest
‘In overleg met de mensen van de kerkgemeenschap hebben we de 86e verjaardag van mijn cliënt bij mij thuis gevierd. In aanwezigheid van zijn familie, die speciaal uit Duitsland overgekomen was, de ambassadeur van Ethiopië, wat oude vrienden en bekenden en vertegenwoordigers van de Ethiopische kerk. Er waren cadeaus, toespraken en mooie woorden. Het was een zeer blijde gebeurtenis voor hem en hij was aangenaam verrast door alle aandacht. We begonnen zijn feest met een traditionele Ethiopische koffieceremonie, verzorgd door een vrijwilligster. Door de huidige ambassadeur van Ethiopië werd mijn cliënt namens de regering met een oorkonde geëerd voor het werk dat hij voor zijn land deed. We sloten de dag af met een heerlijke Ethiopische maaltijd. Daarna was het tijd voor het aansnijden van de door mij gebakken verjaardagstaart.’
‘Het was een zeer geslaagde en bijzondere dag, waaruit ik veel voldoening heb gehaald. De dag heeft veel mensen met elkaar verbonden. Mijn cliënt ontvangt nu weer regelmatig bezoek en is beduidend minder eenzaam.’
